Dyski twarde wykorzystujemy od prawie 70 lat. W tym czasie pierwotna konstrukcja ewoluowała, ale wciąż jest popularna. Poznaj różnice między typami tych nośników oraz najpopularniejsze zastosowania dysków twardych.
W tym wpisie:
- Rodzaje dysków twardych
- Komputery stacjonarne oraz przenośne
- Dyski twarde zewnętrzne
- Sieciowe dyski twarde
Pierwszy dysk twardy ważył blisko tonę i oferował pojemność 5 MB. Współczesne modele, na które stać przeciętnego Kowalskiego, są mniejsze od typowego smartfona i posiadają pojemności nawet kilkunastu TB. Sprawdź, czym różnią się poszczególne technologie dysków twardych oraz gdzie stosuje się te nośniki?
Rodzaje dysków twardych
Podstawowy, najstarszy podział dysków twardych, dotyczy ich zewnętrznych rozmiarów. Wyróżniamy zatem dyski w formacie 3,5 cala, który stał się standardem w urządzeniach stacjonarnych. Obok niego na rynku obecne są także dyski twarde w formacie 2,5 cala. Ze względu na kompaktowe rozmiary, ten standard szybko zadomowił się w urządzeniach mobilnych.
Często dzieli się dyski twarde ze względu na technologię, wykorzystaną do ich budowy:
– dyski HDD (Hard Disc Drive), czyli najstarszy, talerzowy dysk twardy. Dane zapisywane są w warstwie magnetycznej wirujących talerzy. Główną zaletą tych nośników są niskie ceny za 1GB pojemności oraz relatywnie tanie odzyskiwanie danych z dysku HDD. Do wad zaliczamy stosunkowo długie czasy dostępu oraz niewielką odporność na uszkodzenia mechaniczne, zwłaszcza wstrząsy i uderzenia,
– dyski SSD (Solid State Drive) to dyski półprzewodnikowe, pozbawione ruchomych mechanizmów. Dane zapisywane są w kościach pamięci. Dyski SSD charakteryzują się o wiele szybszą pracą i wysoką odpornością na uszkodzenia fizyczne. Kosztują jednak więcej, a ze względu na skomplikowaną budowę, odzyskiwanie danych z dysków SSD również jest droższe,
– dysk SSD M.2 – mają postać niewielkiej płytki z elektroniką. Montuje się je bezpośrednio w dedykowanym gnieździe na płycie głównej komputera. Mogą korzystać z protokołu SATA albo o wiele szybszego NVMe. Modele z wyższej półki przeznaczone są raczej do zastosowań profesjonalnych. Tańsze dyski SSD M.2 SATA oferują parametry zbliżone do zwykłych dysków półprzewodnikowych, ale są od nich droższe,
– dyski SSHD, czyli nośniki hybrydowe. Do przechowywania wszystkich danych wykorzystuje się w nim talerze magnetyczne, ale wybrane informacje, z których użytkownik korzysta najczęściej, umieszczane są w szybkiej pamięci SSD. Zalety: cena zbliżona do konstrukcji HDD oraz zwiększone prędkości pracy z niektórymi danymi. Konstrukcje te odchodzą jednak w zapomnienie, ponieważ dyski SSD tanieją,
– dyski NLSAS to także hybrydy, ponieważ są połączeniem technologii HDD SATA oraz SAS, w której magnetyczne talerze wykonują nawet 15 000 obr / min. Dyski SAS wykorzystują protokół SCSi, który umożliwia przeprowadzanie wiele operacji odczytu i zapisu w tym samym czasie. Do zalet dysków NLSAS zalicza się duże pojemności i krótsze niż w klasycznych HDD czasy dostępu. Ale konstrukcje te są drogie i dlatego mało popularne.
Komputery stacjonarne oraz przenośne
Dyski twarde zastąpiły perforowane karty, którymi programowano pierwsze komputery. Od zawsze służą zatem do przechowywania danych. Oczywiście z dekady na dekadę ich pojemności szybko się powiększały, a ceny spadały. Współcześnie użytkownicy wybierają najczęściej między HDD a SDD. Pierwsza technologia oferuje atrakcyjną cenę za 1GB, natomiast dyski półprzewodnikowe kuszą kilkakrotnie większymi prędkościami pracy, co zauważalnie przyspiesza działanie systemu operacyjnego i aplikacji.
Najwięcej dysków twardych montuje się oczywiście w komputerach stacjonarnych oraz przenośnych, czyli laptopach czy ultrabookach. Nośniki te wykorzystywane są również w różnego rodzaju rejestratorach obrazu czy dźwięku (również w samolotowych czarnych skrzynkach). Ale z wielu zastosowań powoli wypierają dyski twarde pamięci flash, których ceny również spadają.
Dyski zewnętrzne
Popularnym zastosowaniem, zwłaszcza nośników HDD, są urządzenia nazywane zewnętrznymi dyskami twardymi. W praktyce jest to po prostu zwyczajny dysk, umieszczony w specjalnej obudowie. Kieszeń ta chroni go przed uszkodzeniami mechanicznymi i umożliwia wygodne podłączenie dysku do komputera najczęściej za pomocą kabla USB.
Możesz samemu zbudować zewnętrzny dysk. W tym celu kup dobrej jakości obudowę (najlepiej obsługującą standard USB 3.0) i zamontuj w niej dysk w formacie 2,5 cala. Może to być zarówno model półprzewodnikowy, jak i dysk HDD. Możesz również kupić gotowy dysk zewnętrzny. Takie urządzenie przydaje się podczas przenoszenia dużych ilości danych pomiędzy komputerami lub do przechowywania kopii zapasowych.
Sieciowe dyski twarde
Sieciowe dyski twarde to urządzenia, dzięki którym każdy może uruchomić własną chmurę danych. Konstrukcja podstawowych modeli umożliwia montaż jednego nośnika. Droższe urządzenia mogą obsługiwać kilka lub nawet kilkanaście dysków twardych, logicznie zorganizowanych w tzw. macierze RAID. To rozwiązanie zapewnia danym więcej bezpieczeństwa na wypadek awarii któregoś z nośników.
Sieciowe dyski twarde oferują użytkownikowi dostęp do danych za pomocą Internetu oraz wiele innych funkcji. Wykorzystuje się je do archiwizowania informacji, przechowywania kopii zapasowych, dzieleniu zasobów pomiędzy pracownikami czy znajomymi, również jako domowe centra rozrywki. Jeżeli przechowujesz dużo danych w chmurze, zakup serwera NAS może być ciekawą alternatywą dla opłat za miejsce na np. Google Drive. A kiedy zainstalujesz w nim dedykowany rodzaj nośników, zawsze będziesz mógł wykonać odzyskiwanie danych z dysku HDD.
